نزول مسیح و ظهور موعود
-
معرفی اثر:
حمد و سپاس خداوندي را سزد که آفرينش به اوست؛ ديدگان از رؤيتش قاصر، و انديشمندان از ستايشش عاجز؛ او که آفريد و آفريدگان خود را در رسيدن به هدفشان رهنمون شد، و در دستگيري ارباب شعور، به هدايت تکويني بسنده نکرد، و با هدايت تشريعي ـ ارسال رسل و انزال کتب ـ نيز آنان را ياري نمود. و درود بي‌حدّ و حصر بر خاتم انبيا و خاندان پاک و گرامي‌اش که چونان ستارگان آسمان‌اند، و با غروب هر ستاره‌اي، ستاره‌ي ديگري رخ مي‌نمايد. و درود فراوان بر خاتم اوصيا(عليه السلام) آخرين ستاره‌ي هدايت، مصلح جهان، موعود همه‌ي اديان آسماني؛ او که نه تنها امّت‌ها، بلکه پيامبران به انتظارش نشسته و بر مقام و منزلتش رشک مي‌برند.
آري، او خواهد آمد، آن هنگام که اسلام غروب کند و مردمان، راه روشن و مستقيم هدايت را گذاشته و به چپ و راست منحرف گردند، هدايت را تاب هوس‌هاي خويش قرار داده، و به نام تفسير، نظريّات گوناگون خود را بر قرآن تحميل نمايند؛ آن زمان که جنگ و ظلم با چنگ و دندان، به جان مردمان ستم‌ديده افتاده، و اهل تزوير، با پستان‌هاي پُر شير و به ظاهر شيرين، ولي زهرآگين، غافلان را بفريبند. در آن هنگام، ذخيره‌ي الهي، به امر او، از پرده‌ي غيبت طولاني خود بيرون آمده، و با سلاح دانش و حکمتي که خداوند متعال به او ارزاني داشته، فتنه‌هاي آينده را دريابد، و با چراغي روشن‌گر در آن گام نهد؛ و با سيره و روش پيامبر و امامان معصوم(عليهم السلام) گره‌ها را بگشايد، بردگان و ملّت‌هاي اسير را آزاد، گمراهان را پراکنده و حقّ جويان را جمع‌آورده و متشکّل سازد. يارانش که در آسمان معروف، و در زمين گمنام‌اند، چونان شمشيرهاي صيقل‌خورده براي خدمت او کمرِ همّت بسته و در محو ظلم و ستم ياري‌اش دهند؛ ديده‌هاي‌شان با تفسير صحيح قرآن دگربار روشني گيرد، و در گوش‌هاي‌شان تفسير واقعي کتاب الهي طنين افکند؛ و به برکت او، صبحگاهان و شامگاهان جام‌هاي حکمت را نوشيده، در پرتو حاکميّت عدل و اسلام ناب محمّدي، ديگربار خداوند متعال درب‌هاي آسمان و زمين را گشوده و ذخاير خود را در اختيارشان گذارد.
در آستانه‌ي تحقّق چنين روزي قرار گرفته و هر چه اين شام ظلماني به طول انجامد، به يقين، سپيده‌ي حکومتش خواهد دميد؛ (أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ)؟! و در آن روز، وعده‌ي ديرينه‌ي الهي که فرمود: (وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ) تـحقّق يابد.
و ما براي تحقّق آن روز، دست نياز به پيشگاه خداوند بي‌نياز برداشته، ملتمسانه مي‌گوييم: «اللهمّ عجّل لوليّک الفرج واجعلنا من أعوانه وأنصاره»؛ چرا که هيچ لذّتي بالاتر از درک حضور آن سرور کائنات، و هيچ افتخاري بالاتر از سربازي او نيست؛ اين آرزوي همه بزرگان ما بوده و هست. همان‌گونه که در وصيّت مرجع راحل، مؤسّس معظّم مرکز فقهي ائمّه اطهار(عليهم السلام)، حضرت آيت‌الله العظمي فاضل لنکراني(قدس سره)، نيز آمده است: «اميدوارم که همه اين کارها و تحمّل مشکلات بيش از حدّ، مرضيّ آقا امام زمان(عجل الله تعالي فرج الشريف) قرار گيرد، و افتخار سربازي آن جناب از ما سلب نشود، که بالاترين افتخار همين است.»
آري، يکي از خاطرات خوش آن روز، نزول حضرت مسيح(عليه السلام)، پيوستن او به حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرج الشريف) و خضوع او در برابر آن حضرت، و اقتداي او به مصلح جهاني در نماز جماعت که نماد وحدت مسلمانان است، مي‌باشد؛ در آن روز، آن نماز، نه تنها نماد وحدت مسلمين است، بلکه نماد وحدت همه اديان آسماني است؛ و در آن هنگام، جهانيان به وضوح خواهند يافت که آمدن اديان گذشته، چيزي جز بستر سازي براي به ثمر نشستن حکومت عدل اسلامي به صورت کامل نيست؛ و به تعبير ديگر، آن‌چه در طول تاريخ از حقّ و باطل و مبارزه بين آن‌ها مي‌گذرد، همه و همه زمينه ساز قيام موعود است؛ و مردم را براي پذيرش چنين حکومتي آماده مي‌کند.
اما اين که چه ارتباط تنگاتنگي بين قيام حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرج الشريف) و نزول حضرت مسيح(عليه السلام) وجود دارد، مطلبي است که کتاب حاضر بيان‌گر آن است؛ محقّق فرهيخته و مؤلّف گرانقدر و تواناي اين اثر جناب حجّت الاسلام والمسلمين حاج آقا ميرتقي حسيني گرگاني«دامت افاضاته» اين مطلب را که در آثار گذشتگان کمتر به آن پرداخته شده، و يا به اشاره‌اي اکتفا گرديده است، به طرزي بديع و از زواياى مختلف مورد بحث قرار داده، و به طور مستوفا آن را به ثمر نشانده‌اند؛ شکر الله مساعيه وجعله ذخراً له ليومٍ لا ينفع مال ولا بنون إلاّ من أتى الله بقلب سليم.
اين اثر با توجّه به ارزشمندي خاصّي که دارد، حسب الامر رياست محترم مرکز فقهي ائمّه اطهار(عليهم السلام)، استاد معظّم و محقّق توانا جناب حاج شيخ محمّدجواد فاضل لنکراني«دام‌عزّه»، در اين مرکز براي چاپ آماده گرديد. اميد است با نظر لطف صاحب الامر که در مقابل عظمتش هر کوهي کاهي است، اين خدمت کوچک که ذرّه‌اي بيش نيست، به آسمان رود و کار آفتاب کند. (إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ).
مرکز فقهى ائمّه اطهار(عليهم السلام)
محمّدرضا فاضل‌کاشانى
مردادماه 1387 -
مقدمه:
حمد و سپاس ويژه‌ي ذات بي‌نياز، و درود بي‌ساحل بر پيامبر خاتم و خاندان پاک آن گرامي گوهر تابناک.
خداوند مي‌فرمايد:
«هر آن‌چه را که رسول براي شما آورده بگيريد و بپذيريد و از آن‌چه بازتان داشته است، دوري گزينيد».
پيامبر خدا(صلي الله عليه و آله) نيز فرمود:
«من دو چيز گران‌بها (ثقلين را به‌عنوان امانت) به‌جا مي‌گذارم. تا زماني که به اين دو تمسّک کنيد، هرگز گمراه نخواهيد شد؛ و اين دو، هيچ‌گاه از هم جدا نمي‌شوند تا اين‌که در کنار حوض به من بازگردند. اين دو، کتاب خدا و عترت ـ که همان اهل‌بيت من باشند ـ هستند».
امام صادق(عليه السلام) نيز مي‌فرمايد:
«اي مفضّل، اخبار مهدي را به شيعيان ما بازگوي، تا در دين خود با ديده شکّ و ترديد نگاه نکنند».
ما نيز در اين عصر و زمان، در شرايطي هستيم که بايد به خداوند شکايت بريم و بگوييم:
«اللّهم إنّا نشکو إليك فقدَ نبيّنا، صلواتك عليه وآله، وغيبة وليّنا وکثرة عدوّنا وقلّة عددنا وشدّة الفتن بنا وتظاهر الزمان علينا، فصلّ على محمد وآله وأعنّا على ذلك بفتح منك تعجّله وبضرّ تکشفه ونصر تعزّه وسلطان حقّ تظهره ورحمة منك تجلّلناها وعافية منك تلبسناها. برحمتك يا أرحم الراحمين»؛
خدايا! از نبودِ پيامبرمان و غيبت اماممان و بسياري دشمنانمان و کمي دوستانمان و از فتنه‌هاي سخت و چيرگي روزگار و محيط بر ما، به تو شِکوه داريم. پس، درود فرست بر محمد و خاندانش، و ما را بر اين‌ها ياري فرما، به وسيله پيروزي زودهنگام، و برطرف نمودن ناملايمات و ظفرمندي‌اي که مايه‌ي عزّت شود، و حکومت حقّي که براي‌مان آشکار مي‌داري؛ و به رحمتي از خود، ما را گرامي دار و در لايه‌هاي عافيت و آرامش خويش ما را بپوشان؛ سوگند به رحمت بي‌کرانت، اي مهربان‌ترين مهربانان. آمين و آمين، و باز هم آمين.